دل علی(ع) به وسعت زهرا گرفته و قلبش در تکاپوی دنیاطلبان به میدان مبارزه بین حلم و صبر برای اسلام و دنیا طلبی و عطش قدرت مبدل شده و ما چه نشسته ایم که علمدار علی در پیش چشمانش و در برابر کودکانش پهلو شکسته شد.

ای مسمار! ایکاش هیچوقت بر گره در خانه علی تکیه نمی زدی و ایکاش نمی آمد آن زمانی که تصمیم گرفتند درب خانه علی را از چوب بسازند .

زهرای من، زهرای علی! ای که تمام آسمانها و تمام فرشتگان الهی در برابر سجده تو قد خمیده می کنند ، اینک چگونه شد که امامت را و شوهرت را در برابر آسمانها و فرشتگان الهی قد خمیده دیدی و یارای یاریش نداشتی ؛ این کدام دست نفرین شده ای بود که دست خدایی تورا کبود نمود و بازوی علی یارت را در یاری علی به قلب طفلت پیوند زد.

زهرای علی! چگونه در روز قیامت و در صحرای محشر چشم به قدم های تو بدوزیم و آن زمان که ندا آید دختر فخر اولیا وارد محشر می شوند انتظار شفاعت از شما داشته باشیم در حالی که بازوی شما کبود شد صورت شما نیلی گشت و میخ در بر قلب طفلت بوسه زد اما ما هنوز بر جاییم و تنها کاری که می کنیم گریه است و قلم فرسودن .

دیگر زهرایی نیست که در زمان یخ زده ما از امام زمانمان حمایت کند و با او بیعت نماید و ما مردم همان مدینه ای هستیم که همه چیز را می بینیم و چشیدن تلخی مظلومیت ها و غربت ها را به اماممان واگذار نموده ایم و خود در گوشه ای ایستاده و فقط می گرییم .

زهرا در سر ولایت رفت اما ما ولی مان را در چشیدن تلخی مظلومیت و غربت تنها گذارده ایم و فقط گریه می کنیم نفرین بر ما که اینگونه ایم...

حدیث کسا پاره شد اما حدیث هر روزبیشتر بر سر زبانها می گردد...

نفرین بر سیاست بازی ها ما

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: