درد عشقی کشیده ام که مپرس          زهر هجری چشیده ام که مپرس

گشته ام در جهان و آخرکار            دلبری برگزیده ام که مپرس

آنچنان در هوای خاک درش            می رود آب دیده ام که مپرس

من به گوش خود از دهانش دوش       سخنانی شنیده ام که مپرس

سوی من لب چه می گزی که نگوی    لب لعلی گزیده ام که مپرس

بی تو در کلبه گدایی خویش          رنجهایی کشیده ام که مپرس

همچو حافظ غریب در ره عشق      به مقامی رسیده ام که مپرس

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: